De Moren bouwden rond de 10e eeuw, toen zij arriveerden een versterkte toren. De ruïnes van het Castillo de Bornos kunt u nog steeds bekijken. Het was tijdens de Renaissance dat het dorp Bornos pas echt bekend werd, de vele gebouwen uit dat tijdperk zijn nog steeds het bewijs. Misschien wel het belangrijkste is het klooster van Santa María del Rosario opgericht in 1505, het klooster met zijn 56 marmeren zuilen en opengewerkte stenen is zeker een bezoek waard. Andere 16e-eeuwse monumenten zijn het Colegio de la Sangre, het Convento de San Bernardino, de Ermita del Calvario en La Logia, een openlucht galerie en museum oorspronkelijk gebouwd door de handelslui van Bornos als een plek om hun zakelijke collega's te vermaken. De loggia ligt in de Jardines del Palacio de los Ribera, een van de weinige overgebleven Renaissance tuinen in Andalusië.
Bornos ligt op ongeveer 25 kilometer ten noord-oosten van Arcos de la Frontera, op de weg naar Villamartin. Bornos ligt op de oevers van een groot stuwmeer. Door de eeuwen heen en nog steeds belangrijk is het ambachtelijke handwerk, waarbij vooral lokale materialen (gras, riet, wilgenstokken en palmbladeren) worden verzameld op de oevers van het meer, de rivieren en beken. Als deze materialen worden vooral gebruikt om een grote verscheidenheid van manden te maken. Olijf hout en leer wordt in Bornos ook verwerkt tot allerlei gebruiksartikelen, daarnaast worden producten van keramiek gemaakt.
Het dorp Bornos heeft zijn eigen robuuste keuken op basis van lokale producten. Er is een verrukkelijke asperges soep genaamd "abajao" en een verscheidenheid aan stoofschotels, in het bijzonder de beroemde "berza" gemaakt met kikkererwten en bloedworst. Probeer ook eens chorizo en morcon.
Bornos is een dorp met een rijke geschiedenis en als u het nog niet kent zeker de moeite waard om te bezoeken.